Ondanks de wat lage opkomst tijdens de ALV van afgelopen donderdag heb ik er een goed gevoel aan overgehouden.
Enerzijds vanwege de goede discussies (of eigenlijk dialogen) waarbij voorbijgegaan werd aan het uitwisselen van meningen en juist geluisterd werd naar de aannames en argumenten. Anderzijds door het gemak waarbij veel mensen hun vinger opsteken als er geconcludeerd/gevraagd werd wie dan wilde helpen om iets op te lossen. Of dit nu gaat om met een groepje na te denken over de toekomst van onze vereniging of om de graffiti over te schilderen.
De rode draad was wat mij betreft dat de vereniging dus geen instantie is die per definitie buiten jezelf kan worden aangesproken om zaken voor jou als lid te regelen. Natuurlijk is het van belang, zeker in tijden van grote veranderingen zoals de herstructurering van de boulevard, dat we (bestuurs)leden hebben die goed opletten en pro actief actie nemen om in het belang van ons allemaal op te treden. Minstens zo belangrijk is het dat we het werk verdelen om het reilen en zeilen van onze vereniging in goede banen te leiden.
Een vereniging kan natuurlijk alleen bestaan als er leden zijn die vrijwillig wat werk willen doen. Dat snappen we allemaal en is ook helemaal niet erg als er maar genoeg mensen zijn die dit willen doen (!).
De vraag die ‘onderhuids’ opkwam was wat mij betreft dan ook in hoeverre we nog een echte vereniging zijn, een vereniging zoals die bestonden voor de tijd van de televisie en voortgaande individualisering. Zijn we een vereniging van gepassioneerde sporters (en hier en daar zelfs professionals) in de oude betekenis van het woord of zijn we een verzameling individuen die gefaciliteerd willen worden in het (lekker in je eentje) beoefenen van de hobby. “Best wel fijn dat leden zijn die regelen dat de gebouwen op het strand komen te staan en er weer afgaan, dat er pannenkoek en koffie is, dat er lockers zijn, je de surfspullen kan afspoelen, er een website is, de administratie wordt gedaan, met de gemeente wordt gesproken etc. maar goed, daar betaal ik dan toch ook mijn contributie voor?”.
Als ik kijk naar de opkomst voor de ALV dan lijkt die laatste houding vrij dominant te zijn. Is dat ook werkelijk zo? Als ik aan de dialogen van de ALV terugdenk dan is er zeker een groep (en ik denk inclusief veel leden die er gisteren niet bij waren) die veel overheeft voor onze vereniging. Bovendien heb ik in de afgelopen jaren gemerkt in de dialoog met de gemeente dat als we ‘massa’ nodig hadden tijdens een bespreking, dat dit vaak snel lukte. We willen natuurlijk allemaal onze mooie plek op het strand en de faciliteiten behouden. En dat bindt ons ook. Maar ik heb ook gemerkt dat het verder gaat. In gesprek met leden op het strand hoorde ik bijvoorbeeld van verschillende initiatieven hoe leden elkaar t helpen in deze crisistijd. Dat geeft een goed gevoel, dat is wat mij betreft onderdeel van de ‘ware vereniging spirit’. Juist om die reden zijn veel verenigingen opgericht. Dat gaat dus verder dan even je pomp uitlenen of een mast uit elkaar helpen trekken.
Een van de ALV deelnemers riep dat ik zo nu en dan op een aardappelkistje moet gaan staan om vanuit het bestuur over de vereniging te vertellen. Ik heb geen problemen om op een aardappelkistje (een bierkratje is overigens stabieler) te gaan staan (ik doe dit immers regelmatig voor mijn werk) maar ik denk dat ik meer mensen bereik vanuit dit virtuele kistje of kratje. Bovendien worden notities gemaakt tijdens een ALV, kun je bestuursleden aanspreken op het strand, (liever niet als ze op het punt staan het water in te gaan) hebben we een website, een kantine, organiseren we evenementen waar je elkaar kan ontmoeten dus hoe gemakkelijk moeten we het de leden (of beter nog; onszelf) maken?
In hoeverre neem je zelf als lid het heft in eigen handen?
Zowel om te vragen hoe het ervoor staat met onze vereniging als het gaat om de handen uit de mouwen te steken?
Wat drijft jou om lid te zijn van onze vereniging? Ik en de andere (bestuurs)leden horen graag hoe je hierover denkt.
Virtueel (via commentaar op deze post of email), op de volgende ALV of op het strand.
Jerre.
Hier nog een leuk filmpje over de basics van het verenigingsleven